لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه: تحقیقات به ارتباط بین الگوها و خصوصیات شخصیتی انسان ها اشاره دارد. با توجه براین آیا می توان تاب آوری را بر اساس روان بنه ها پیش بینی کرد؟ هدف: این پژوهش باهدف پیش بینی تاب آوری بر اساس روان بنه های سازش نایافته اولیه و الگوی پنج عاملی شخصیت در پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی تهران انجام شد. روش: روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. در این تحقیق 200 پرستار در بیمارستان های دولتی تهران بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور تحلیل داده ها از آمار استنباطی شامل تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. ابزار مورداستفاده برای سنجش متغیرها عبارت بود از: فرم کوتاه روان بنه یانگ (1998)، پرسشنامه نئو فرم کوتاه (2004) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) یافته ها: با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رابطه متغیرهای روان آزردگی گرایی و روان بنه های سازش نایافته اولیه با تاب آوری، منفی و معنادار (05/0P<) و رابطه برون گردی، گشودگی به تجربه و مسئولیت پذیری با تاب آوری، مثبت و معنادار است (05/0P<). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که با افزایش روان آزردگی گرایی و روان بنه های سازش نایافته اولیه از تاب آوری کاسته و همچنین با افزایش برون گردی، گشودگی به تجربه و مسئولیت پذیری، تاب آوری افزایش می یابد. هم‍ چنین نتایج نشان داد که روان بنه های سازش نایافته اولیه، دارای بیشترین تأثیر بر تاب آوری است.

زمینه و هدف: سال های دبستان یکی از مهم ترین دوره های تحول است، چون بسیاری از قابلیت های کودک از جمله ابرازگری هیجانات در همین دوران پی ریزی می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط چندگانه بین روان بنه های سازش نایافته، شخصیت، و روابط خانوادگی مادر با ناگویی هیجانی در کودکان دبستانی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه شامل 220 مادر دارای کودک دبستانی شهر اصفهان در سال تحصیلی 95-96 بود که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسش نامه های پنج عاملی شخصیت (کاستا و مک کرا، 1992)، فرم کوتاه روان بنه های سازش نایافته (ولبورن و همکاران، 2002)، روابط خانوادگی (بارنز، 1982) و ناگویی هیجانی کودکان دبستانی محقق ساخته. داده های گردآوری شده با روش: های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که پنج حیطه روان بنه های سازش نایافته گوش به زنگی بیش از حد و مهار (001/0P<)، محدودیت مختل (011/0P<)، عملکرد مختل (011/0P<)، دیگر جهت مندی (011/0P<)، و حیطه بریدگی و طرد (001/0P<) با ناگویی هیجانی در کودکان دبستانی رابطه مثبت و معناداری دارد و پنج عامل شخصیت و روابط خانوادگی مادر با ناگویی هیجانی در کودکان دبستانی رابطه معناداری ندارد. همچنین از بین روان بنه های سازش نایافته اولیه تنها حیطه گوش به زنگی بیش از حد و مهار مادر و حیطه خودگردانی و عملکرد مختل مادر، توان پیش بینی ناگویی هیجانی در کودکان دبستانی را داشته است. نتیجه گیری: با توجه به این نتایج می توان گفت روان بنه های سازش نایافته مادران حالاتی منفی را در مادر ایجاد می کنند که به ناگویی هیجانی درکودکان آنان دامن می زند.

زمینه: تحقیقات حاکی از وجود رابطه دلبستگی ناایمن و والدگری ناکارآمد با خشونت خانگی است؛ این در حالی است که مطابق با مبانی نظری، روان بنه های سازش نایافته اولیه می توانند میانجی گر این رابطه باشند. هدف: هدف از این پژوهش بررسی رابطه دلبستگی ناایمن و والدگری ناکارآمد با خشونت خانگی با میانجی گری روان بنه های سازش نایافته اولیه بود. روش: این تحقیق همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان در شرف طلاق مراجعه کننده به اورژانس های اجتماعی شهر تهران تشکیل دادند. حجم نمونه نهایی این پژوهش شامل 433 نفر بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار شامل پرسشنامه های سبک های دلبستگی هازن و شاور (1987)، ابعاد والدگری رابینسون و همکاران (2001)، روان بنه های سازش نایافته اولیه یانگ (1988) و خشونت خانگی رونما نوری (1387) بود. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات تحلیل مسیر بود. یافته ها: دلبستگی ناایمن و والدگری ناکارآمد هم به صورت مستقیم و به صورت غیرمستقیم از طریق روان بنه های سازش نایافته اولیه با خشونت خانگی در زنان در شرف طلاق رابطه مثبت معناداری دارد (01/0≥ P). نتیجه گیری: این بدان معنی است که دلبستگی ناایمن و والدگری ناکارآمد باعث شکل گیری اکثر روان بنه های سازش نایافته اولیه می شوند و از طریق همین روان بنه ها در مراحل بعدی زندگی، زمینه خشونت خانگی را فراهم می سازد.

زمینه و هدف: اختلال لکنت زبان ازجمله اختلال هایی است که علت آن هنوز به طور کامل مشخص نشده است و پژوهش های روان شناختی برای شناخت بهتر این اختلال ضروری است، ازاین رو هدف این پژوهش مقایسه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، باورهای فراشناختی، و روان بنه های سازش نایافته اولیه در نوجوانان مبتلابه لکنت زبان و بهنجار بود.روش: طرح پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه مدارس شهر همدان دچار لکنت زبان ارجاع داده شده به گفتاردرمانگر در سه ماهه سوم سال 1393 بودند، با روش نمونه گیری در دسترس 21 نفر مبتلابه اختلال لکنت زبان و 21 نفر بهنجار انتخاب شدند و توسط پرسشنامه روان بنه های یانگ (1998)، تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون (2001) و پرسشنامه فراشناخت ولز (2002) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که نوجوانان مبتلابه لکنت زبان در مقایسه با نوجوانان بهنجار از راهبردهای سازش نایافته بیشتر و از راهبرد سازش یافته کمتری بهره می گیرند. همچنین میانگین نمرات نوجوانان مبتلابه اختلال لکنت زبان در مولفه های فراشناختی و روان بنه ها از گروه بهنجار تفاوت معناداری داشت (0.001>P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش مشخص شد که نوجوانان مبتلابه لکنت زبان در مقایسه با نوجوانان بهنجار به میزان بیشتری از راهبردهای سازش نایافته تنظیم هیجان، روان بنه های سازش نایافته اولیه و باورهای فراشناختی برخوردارند.

زمینه و هدف: آسیب شنوایی از جمله نا­ توانی­ هایی است که می­ تواند منجر به کاهش سلامت روانی مادران و در نتیجه اختلالات رفتاری در کودک شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین پیش­ بینی اختلالات رفتاری کودکان با آسیب شنوایی بر مبنای روان­ ­ بنه­ های هیجانی سازش­ نا­ یافته مادران انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی مادران کودکان با آسیب شنوایی شهرستان رشت در سال 1396 بودند که به کلینیک ناشنوایی پژواک شهرستان رشت رجوع کرده بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 140 نفر از این مادران بود که با روش نمونه ­ گیری هدفمند انتخاب و به پرسشنامه ­ های اختلالات رفتاری (آیبرگ، 1978) و روان­ بنه­ های سازش­ نایافته (یانگ، 1998) پاسخ دادند. داده­ ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند­ گانه همزمان تحلیل شد. یافته ­ ها: نتایج نشان داد بین روان ­ بنه­ های سازش ­ نا­ ­ یافته مادر و اختلالات رفتاری کودکان با آسیب شنوایی رابطه مثبت و معنی­ داری وجود دارد (0/01>P). همچنین روان­ بنه­ های خودگردانی، گوش­ به ­ زنگی، و محدودیت مختل در مادران توانستند اختلال رفتاری کودک را پیش ­ بینی کنند. در این میان روان­ بنه­ گوش­ به­ زنگی (01/0>P، 76/2t=، 253/0=B) بیش از روان­ بنه­ های دیگر عامل پیش ­ بینی­ کننده معنادار اختلال ­ رفتاری است. نتیجه­ گیری: اصلاح روان­ بنه­ های هیجانی مادران و در نتیجه ارتباط مؤثر با کودک با آسیب شنوایی می ­ تواند موجبات کاهش اختلالات رفتاری و در نتیجه بهبود سلامت روانی آنها را فراهم آورد.

این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه ای نظم جویی هیجان در رابطه بین روان سازه های سازش نایافته اولیه و نشانه های اضطراب انجام شد. برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی، 300 دانشجو (158 زن، 142 مرد) با روش دردسترس از بین دانشجویان دانشگاه تهران انتخاب شدند و پرسشنامه روان سازه یانگ فرم کوتاه (یانگ، 1998)، مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی (لاویباند و لاویباند، 1995) و مقیاس دشواری نظم جویی هیجان (گرتز و رومر، 2004) را تکمیل کردند. نتایج این پژوهش نشان داد بین روان سازه های سازش نایافته اولیه، دشواری نظم جویی هیجان و نشانه های اضطراب رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون تحلیل مسیر نشان دهنده نقش واسطه ای دشواری نظم جویی هیجان در رابطه بین روان سازه های سازش نایافته اولیه و نشانه های اضطراب بود. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که رابطه روان سازه های سازش نایافته اولیه و نشانه های اضطراب، خطی و ساده نیست و روان سازه های سازش نایافته اولیه از طریق دشواری نظم جویی هیجان، نشانه های اضطراب را تحت تأثیر قرار می دهند. بنابراین به منظور پیشگیری از ایجاد نشانه های اضطراب، افزون بر کاهش ویژگی های منفی روان سازه های سازش نایافته اولیه، لازم است زمینه های بازسازی فرایندهای نظم جویی هیجان با هدف افزایش سطح سلامت روانی فراهم شود.

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای خودشفقت ورزی و خودمهارگری در رابطه بین روان سازه های سازش نایافته اولیه و کیفیت زندگی بود. تعداد 391 نفر (209 زن، 182 مرد) از جمعیت عمومی شهر شیراز به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان فرم کوتاه پرسشنامه روان سازه یانگ (YSQ-SF؛ یانگ و براون، 1999)، فرم کوتاه مقیاس کیفیت زندگی (WHOQOL؛ سازمان جهانی بهداشت، 1996)، مقیاس خودشفقت ورزی (SCS؛ نف، 2003 ب) و مقیاس خودمهارگری (SCS؛ تنگنی، بامیستر، و بون، 2004) را تکمیل کردند. نتایج نشان دادند بین روان سازه های سازش نایافته اولیه و کیفیت زندگی همبستگی منفی معنادار وجود دارد. خودشفقت ورزی در رابطه بین روان سازه های رهاشدگی/ طرد و حد نارسایی با کیفیت زندگی و خودمهارگری نیز در رابطه بین روان سازه های رهاشدگی/ طرد، حدنارسایی و بیش گوش به زنگی/ بازداری با کیفیت زندگی نقش واسطه ای داشتند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت نخست روان سازه ها نقشی تعیین کننده بر کیفیت زندگی و سلامت روانی دارند؛ دوم آنکه این تاثیرگذاری تا حدودی به صورت غیرمستقیم و به واسطه متغیرهایی چون خودشفقت ورزی و خودمهارگری صورت می گیرد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین پیش بینی کننده های حرمت خود کودک بر اساس سبک های والدینی و روان بنه های منفی مادر در کودکان شهر تهران انجام شده است.روش: برای این منظور تعداد 1260 نفر (630 کودک و 630 مادر) انتخاب شدند. این کودکان از بین دانش آموزان پایه چهارم و پنجم ابتدایی به روش تصادفی خوشه ای در سطح شهر تهران انتخاب شدند و به پرسشنامه حرمت خود کوپر اسمیت پاسخ دادند. مادران آنها نیز توسط پرسشنامه های سبک والدینی و روان بنه یانگ مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند.یافته ها: نتایج همبستگی حاکی از ارتباط معنادار سبک های والدینی و روان بنه های ناسازگار اولیه مادران با حرمت خود کودکان بود. نتایج رگرسیون نیز حاکی از نقش قوی سبک والدینی سخت گیرانه از میان دیگر سبک های والدینی مادر و نقش حوزه انفصال و طردشدگی روان بنه ها، روان بنه های محرومیت عاطفی و بازداری هیجانی از میان دیگر حوزه ها و ابعاد روان بنه های مادر در پیش بینی حرمت خود کودک بود.نتیجه گیری: حرمت خود کودکان تا حد زیادی می تواند تحت تاثیر سبک های والدینی و روان بنه های مادران آنها باشد و برای بهینه بودن سطح حرمت خود کودکان، فرهنگ سازی سبک والدینی مقتدرانه و آموزش باورهای منطقی از اهمیت برجسته ای برخوردار است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.